کد مطلب:280207 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:221

توجه و تذکر در ساعات و ایام مخصوصه
از جمله تكالیف انام، در غیبت امام (علیه الصلوة و السلام) آن است كه ملاحظه ی حالات آن حضرت را (ارواحنا فداه) لیلا و نهارا نموده، و در بعض اوقات مخصوصه، و ازمنه ی منصوصه - كه آن حضرت را فراغتی است به جهت طاعت و عبادت و از بعض مشاغل و شواغل از قبیل: اعانه ی ملهوفین و اغاثه ی مظلومین و تنظیم امورات دینیه و دنیویه ی عامه ی خلق، ظاهرا و باطنا آسوده است - خود را متذكر خاطر مقدس آن حضرت نمائی به سلام و دعوات و تحیات و غیرها، مثل ثلث آخر شب كه آن حضرت مشغول تهجد و دعا و زاری و گریه و انابه و سوگورای است. اگرچه از بعض اخبار و خصایص آن حضرت (ارواحنا فداه) مستفاد می شود كه آن حضرت را خوابی نیست، و در تمام شب مشغول عبادت و طاعت است، مانند آباء كرامش (علیهم السلام)، چنانكه سابقا گذشت كه از جمله ی صفتهای آن حضرت، گندمگون مایل به زردی از كثرت بیداری شب و زحمت طاعت و عبادت است كه امام (علیه السلام)او را ستوده. نظر به اینكه شاید در این موقع كه آن حضرت (ارواحنا فداه) مشغول نماز شب و شفع و وتر است، ترحما در قنوت وتر تو را دعا نماید، و نظر مرحمتی در حق تو بفرماید، و در زمره ی مسلمانان اگر باشی، تو را هم دعا كند. لعل در فقره ی «اللهم اغفر للمسلمین و المسلمات» محسوب باشی. یا هنگام طلوع فجر كه وقت اختلاف و تردد ملائكه است، و هنگام بسط و نشر فیوضات ظاهره و باطنه است. یا بعد از نماز



[ صفحه 161]



صبح و اول زوال، و بعد از نماز ظهر و بعد از نماز عصر و هنگام غروب آفتاب كه مختص آن حضرت است، و وقت نزول و صعود ملاكه است. و هنگام خوابیدن تو كه روح تو طیران می نماید به عالم بالا و سیر می نماید در عالم آفاق وانفس. شاید در این بین، روح تو را بطلبد و نسبت به او اظهار مرحمت و مكرمتی فرماید. یا روز عرفه كه قطع داری آن حضرت (ارواحنا فداه) در عرفات مشغول دعا و مناجات است، كه دعا كردن در حق برادر دینی در آن روز مبارك اختصاص دارد، و مقدم بر تمام حوائج شخصی است. یا در شب قدر كه هر سه شب باشد كه ملائكه و روح، فوج فوج، زمره زمره، دسته دسته، حضور مبارك آن حضرت شرفیاب می شوند برای تفریق هر امر حكیمی. یا در روز و شب عاشورا كه ارواح یكصد و بیست و چهار هزار نبی و وصی مشغول زیارت و مصافحه با مومنین از ملائكه و جن و انس می باشند. به همچنین در شب نیمه ی شعبان كه نیز همین اختصاص را دارد و شب مولود مسعود آن حضرت است، به علاوه ی شئونات دیگر كه اختصاص به آن حضرت دارد. و شب جمعه كه روح مقدس او به آسمان صعود می نماید، تا در زیر عرش كسب فیوضات و شئونات و علوم جدیده می نماید. و روز جمعه كه اختصاص به آن حضرت دارد و مسمی به اسم آن حضرت است و متعلق به اوست (ارواحنا فداه). و سایر ازمنه و اوقات دیگر كه واضح است، باید در تمام این موارد و ازمنه و اوقات با كمال خضوع و خشوع از آن حضرت (ارواحنا فداه) دارد. و شب جمعه كه روح مقدس او به آسمان صعود می نماید، تا در زیر عرش كسب فیوضات و شئونات و علوم جدیده می نماید. و روز جمعه كه اختصاص به آن حضرت دارد و مسمی به اسم آن حضرت است و متعلق به اوست (ارواحنا فداه). و سایر ازمنه و اوقات دیگر كه واضح است، باید در تمام این موارد و ازمنه و اوقات با كمال خضوع و خشوع از آن حضرت (ارواحنا فداه) مسئلت و درخواست نمائی كه در نزد خدای تعالی شفیع تو شود، و شفاعت نماید در قضاء حوائج دنیا و آخرت تو، و تقرب به سوی خدای تعالی (عز سبحانه و بهر برهانه) و آن حضرت (عجل الله تعالی فرجه و مخرجه) و اصلاح امور دین و دنیا و آخرت، و داخل شدن در زمره ی اصحاب و دوستان آن حضرت در رجعت و سلطنت و دولت حقه ی آن حضرت و اجداد معصومینش (صلی الله علیهم اجمعین). شاید سلام و صلوات و مناجات و دعوات و تحیات تو از آن حضرت محجوب نشود، و به آن حضرت برسد، و در حق تو ترحم و تفضل و تفقد و تصدق فرماید،



[ صفحه 162]



و شفاعت نماید نزد خدای تعالی از برای تو، كه دعای آن حضرت مستجاب، و اسباب فوز دنیا و برزخ، و فلاح رجعت و آخرت تو خواهد شد.

تنبیه: ازمنه و اوقاتی كه متعلق به امام عصر (عجل الله فرجه و سهل مخرجه) است، استاد اعظم (ادام الله ظله العالی) در «نجم ثاقب»، منحصر در هشت نموده اند:

اول: شب قدر، بلكه هر سه شب مردد كه نوزدهم، و بیست و یكم، و بیست و سیم است.

دوم: روز و شب جمعه،

سوم: روز عاشورا.

چهارم: از وقت زرد شدن آفتاب هر روز تا غروب آن.

پنجم: عصر دوشنبه.

ششم: عصر پنج شنبه.

هفتم: شب و روز نیمه ی شعبان.

هشتم: روز نوروز.

و از برای اختصاص هر یك از این ازمنه و اوقات، شواهد و دلایلی چند ذكر فرموده اند، كه در كتاب مزبور ثبت است. و این حقیر اقتداء و تیما، مجمل بعض از آنها را در این مورد ذكر می نماید، در ضمن تكلیفات عدیده، تا آنكه برادران ایمانی و اخلاء روحانی موفق گردیده اسباب تذكر و تنبه آنها شود، و موافق تكلیفات خود،معمول و مرعی دارند تا از مقصرین محسوب نباشند. پس، از جمله تكالیف انام، در غیبت امام (علیه الصلوة و السلام) حفظ حدود و مراتب این ازمنه و اوقات است، متذكر امام خود (ارواحنا فداه) گردیده، اسباب تقرب به آن حضرت را فراهم آورند، و در این زمینه و اوقات متبركه به غفلت و عطلت به سر نبرند.



[ صفحه 163]